Przestrzeń.

Jak dobrze wyjść za bramkę, spojrzeć przed siebie i zobaczyć zamiast ogrodzenia, daleki horyzont. (prawie daleki)
Dopiero gdy dosięgają nas ograniczenia, dostrzegamy, jak swoboda jest ważna i niedoceniona,
Od kilkudziesięciu dni wyjście nie dalej niż wokoło "zagrody" i 400m do sklepu.
Dzisiaj pojechałam kilkanaście km (ważna sprawa) i oczywiście z aparatem. 

Gdy stanęłam na poboczu i spojrzałam przed siebie, to poczułam coś tak dziwnego, że trudno to opisać. Ale teraz już chyba wiem..., tak smakuje przestrzeń. Cudownie! 

Oczywiście przywiozłam parę kadrów. Zwyczajnych, a jednak... .

wiosenny spacer

W związku z ograniczeniem w temacie przemieszczania się, wrzucam maleńki fragmencik wiosny, który uwieczniłam dni temu (jeszcze przed zakazem szwendaczenia się) 

Poniższe "zasoby" kadrów pozyskałam z rabatek własnych i okolicznych sąsiadów (za ich zgodą oczywiście). 

Tak sobie pomyślałam, że kolor i piękno natury w nich zawarte, choć na sekundę oderwą oglądających od trudnej rzeczywistości.

Zapraszam zatem …., chodźmy w wiosnę na krótki spacer.  

I doszliśmy do końca spaceru. Musicie przyznać, że piękny ten świat w wiosennej odsłonie. 

Oby starczył nam na długo.

Bądźcie zdrowi Kochani!

Bliżej, jeszcze bliżej... .

Mój świat makro to namiastka prawdziwego makro. To prawdziwe, to zasługa sprzętu który pozwala na olbrzymie powiększenia. Niestety, kosztuje on ogromne pieniądze, ale można pokusić się o namiastkę makro i choć nie jest to doskonałe, to jednak pozwala popatrzeć z bliska na rzeczy, które są zbyt małe, by je dostrzec okiem. 

Dzięki np. pierścieniom pośrednim, można już spojrzeć muszce w oczy, obejrzeć świat odbity w kropli rosy, czy zajrzeć do kielicha kwiatu obsypanego pyłkiem. W tym temacie ogranicza nas tylko wyobraźnia, a jeśli pozwolić jej na swobodę, można się spodziewać pięknych kadrów. 

Te kilka zdjęć podsyłam dla spojrzenia na to co obok z troszkę bliższej odległości. Prawda że wygląda niesamowicie?:)